Als je er goed over nadenkt, is het echt zo....Zodra we geboren worden, worden we klaargestoomd om te werken, geld te verdienen, veel geld wordt ons geleerd, want dan ben je belangrijk en tel je mee. Dus doen we braaf wat van ons wordt verwacht. Ook wordt ons verteld dat een relatie bij het leven hoort, sterker nog, hormonen gieren door ons lijf, er wordt gejaagd, we zijn verliefd, denken dat de ander de partner voor het leven is. Een relatie is een hele andere tak van sport dan datgene wat ons is geleerd op school. Zo ook het opvoeden van kids. Relaties en kinderen worden geassocieerd met een grote rose bubbel waar we geen idee van hebben hoe het werkt. We doen dus maar wat...Met alle gevolgen van dien. Verbroken relaties aan de lopende band. Kids die komen. Opvoeden huh hoe werkt dat....En rond ons 40ste opgebrand, teleurgesteld en gekwetst en het niet begrijpen. Je hebt toch zo je best gedaan. Klopt, alleen heb je geleefd in een illusie. Je hebt gedaan wat je is geleerd en je komt erachter dat ze iets heel belangrijks zijn vergeten te leren. Van jezelf te houden, zodat je weet wat dat inhoudt om zo te kiezen voor de juiste partner en kinderen, jezelf belangrijk te vinden....

Elke verwachting, kent een teleurstelling. Ben je telkens in iets teleurgesteld, in mensen, in iets wat niet lukt? Dan betekent het dat je leeft met verwachtingen. dat betekent dat je verwachtingen moet gaan loslaten. Hoe laat je verwachtingen los? Heel simpel. Door je te realiseren dat je maar van één persoon iets kunt verwachten en dat ben Jij zelf! Kun je dan nooit iets van een ander verwachten? Jawel. Als je met die ander een hele duidelijke afspraak hebt gemaakt en deze persoon houdt zich daar niet aan. Voel je dat die persoon het allemaal niet zo serieus neemt, kun je deze persoon er op aanspreken. Deze persoon heeft dus geen respect voor jou. Neemt het allemaal niet zo nauw. Zou je deze persoon er niet op aanspreken, neem je jezelf ook niet zo serieus, met gevolg dat anderen jou ook weer niet serieus nemen. Komt de ander met een goede verklaring, dan kun je deze verklaring respecteren, dan is er sprake van wederzijds respect voor elkaar. Verder zijn alle verwachtingen die je hebt, plaatjes in je eigen hoofd, zoals jij vindt dat een ander zou moeten zijn. En niemand is zoals jij....Laat verwachtingen dus los, wil je een fijne relatie met jezelf en anderen hebben.

Iets niet kunnen loslaten heeft zijn oorsprong in onze jeugd.... Werd je niet gezien, gehoord, in je gelooft, positief gestimuleerd, vrijgelaten jezelf te zijn, dan ga je je vastklampen aan kruimeltjes liefde, want ieder kind heeft bevestiging nodig, dat ie er mag zijn. Je klampt je stevig vast aan dat kleine beetje liefde dat je wordt toegeworpen, oh zo bang het weer te moeten verliezen. Gevolg is constant op je hoede zijn, dat het je weer ontnomen kan worden. Hierdoor ontwikkel je een voortdurende angst, dat je het kwijtraakt. Je gaat vragen, vragen om aandacht, want diep van binnen voel je dat je dat nodig hebt....En dan op volwassen leeftijd is dit je patroon geworden. Dit heb je geleerd, dit ken je. De gevolgen zijn desastreus....Jezelf wegcijferen, jezelf niet belangrijk vinden, je vastklampen aan de eerste de beste....Je leven begint een aaneenschakeling te worden van ellende. Je bent bang om je baan te verliezen. Bang om je partner kwijt te raken. Je doet er alles voor om alle ballen maar in de lucht te houden. Je gaat door en je begrijpt maar niet waarom niets wil lukken. Je geeft alles weg wat je in je hebt. Dat is het antwoord waarom niets wil lukken.....Sta je op dit punt? Herken je jezelf hierin? Neem contact op. Ik laat je zien waar het misgaat en geef je handvatten voor die broodnodige verandering.

Ik zit nu 3 jaar in een relatie en hij is meer bezig met en voor zijn ex dan voor mij...

Het maakt me horendol, dat hoofd...

Als ik mijzelf niet op de eerste plaats zet, dan...

Liefde inleveren, wat is dat...

Wanneer ben jij trots op jezelf!

Niemand ligt al piekerend in zijn wiegje. Piekeraars worden gemaakt...

We trekken pas aan de bel als we zelf het niet meer weten. Dan is het eigenlijk al te laat...